MarcellaNa Melbourne dompelen we ons onder in de prachtige natuur van Wilsons Promontory. Vervolgens rijden we vrij gehaast over de Alpine road en door Mount Kosciuszko National Park. Alle onzekerheid over het virus heeft ons in zijn greep. Maar gelukkig zien we ook veel mooie natuur én een hoop wildlife!
Maandag 16 maart – Wilsons Promontory
We ontbijten gezellig met een stuk of 12 eenden. Om een uur of 10 rijden we de camping af, klaar voor een rit van 2 uur naar het meest zuidelijke stukje ‘mainland Australia’: Wilsons Promontory. We zien het landschap veranderen naar tropisch groen en heuvelachtig met prachtige ruige stranden. We staan de komende 2 nachten op Tidal River Campground waar we zelf een plekje mogen zoeken. Vanaf de camping loop je zo het strand op, dus we gaan even pootjebaden in de ijskoude oceaan. Via Instagram volgden we de geweldige wereldreis van Ilse en Aäron aka Reisfreaks en hadden we veel contact. Omdat we die avond op dezelfde camping staan, maken we kennis en kletsen we onder het genot van een stroopwafel. Supergezellig!
Dinsdag 17 maart – Wilsons Promontory
De volgende ochtend nemen we een kijkje bij Ilse en Aäron omdat we benieuwd zijn hoe zij kamperen met auto en daktent. Vervolgens rijden we naar Telegraph Saddle vanaf waar we 300 meter omhoog wandelen voor een gaaf uitzicht over spierwitte stranden en knalblauw water. Echt paradijselijk! Na een tijdje genieten dalen we af en nemen een kijkje bij Squeaky beach waar het zand letterlijk een squeaky geluid maakt onder onze voeten. Ook gaan we naar een uitzichtpunt waar we genieten van het zicht op Whisky bay en Picknick bay. Wauww! We besluiten de rest van de middag te relaxen (en een was te doen) en rijden terug naar de camping. We installeren ons (tussen de papegaaien) op de plek waar Ilse en Aäron de dag ervoor stonden. ’s Avonds hebben we mazzel want we zien ’s avonds 2 wombats!
Woensdag 18 maart – Van Wilsons Promontory naar Paynesville
Vandaag is het de sterfdag van Jan’s moeder… Het is alweer een jaar geleden en dat voelt even naar. Na het ontbijt rijden we naar Lilly Pilly Gully waar we wandelen door regenwoud. Ook lopen we de wildlife track waar we helaas maar 1 kangoeroe treffen, de Emu missen we kennelijk net. Ik loop beide wandelingen op Birkenstocks omdat ik flinke blaren heb van de wandeling van gister. Vervolgens rijden we Wilsons Promontory af en rijden door naar Paynesville omdat we leuke plannen hebben voor de volgende ochtend. Op de camping duiken we in het zwembad om af te koelen. Dat doet ons goed!
Donderdag 19 maart – Raymond Island
Al vroeg nemen we de pond naar Raymond Island. Hier leven 200 koala’s die je kunt spotten tijdens een zogenaamde ‘koala walk’. Natuurlijk lopen wij dit rondje, waar we dik 2,5 uur over doen. Want ja, koala’s willen we zien en dus speuren we alle bomen af. Onze score na 2 uur intensief zoeken en genieten: 25 koala’s! De meeste dieren slapen in de boomtop en dus kijken we naar hun kontjes, maar er is 1 prachtdier wat we op ooghoogte bewonderen. Wauw!
Dit maakte het enigszins goed dat we ’s middags onze terugreis vervroegen. Inmiddels is de noodsituatie uitgeroepen in Nederland en Australië en wij voelen ons niet prettig zo ver van huis met alle strenge(re) maatregelen. Het besluit geeft ons buikpijn, maar de situatie geeft ons de kriebels, dus dit is het beste besluit. ’s Middags rijden we via de Alpine Road naar het stadje Omes waar we gratis slapen bij Livingstone Creek Park en 2 kangoeroes spotten.
Vrijdag 20 maart – Alpine Road
Vandaag rijden we verder over de Alpine Road met uitzicht op Mount Hotham. Dit gebied is zwaar geraakt door alle bosbranden in de afgelopen maanden. We zien zwart geblakerde bomen waar grappig genoeg knalgroen mos op de stam groeit. Een bizar gezicht. In het stadje Bright laten we onze accu testen want de stroom valt regelmatig ’s avonds uit als we unpowered staan, terwijl we overdag tijdens het rijden opladen en een zonnepaneel hebben. Helaas vindt de reparateur niets, dus er lijkt iets te zijn wat veel energie ‘slurpt’. Het is lastig te zeggen wat dat is, dus moeten het hier maar mee doen.
Na een ijsje rijden we via een prachtige weg vol haarspeldbochten naar het stadje Mount Beauty. Hier hebben we op de camping een plekje aan de rivier. We zijn verward want de camping is druk vol clubjes mensen die elkaar opzoeken voor een gezellig weekend, terwijl wij veel bezig zijn met het virus en de invloed daarvan op onze reis. We onderzoeken alle mogelijkheden en zitten met buikpijn in de campkitchen af te wegen wat het beste is. Uiteindelijk vervroegen we onze vlucht nogmaals. Het is al heel laat als we eindelijk op bed liggen.
Zaterdag 21 maart – Op naar New South Wales
We zijn laat wakker en doen aan ’t einde van de ochtend een wandeling langs de gorge in het dorp. Vervolgens rijden we naar de Murray Valley. Hier hebben ze een dorp verplaatst omdat er op de plaats van dat dorp een meer moest komen. Grappig genoeg staat het meer nu droog, al zien we ‘m wel op onze routeplanner. In het landschap zien we overal kale bomen die kennelijk anders in het water staan. Een eindje verderop maken we een stop bij een oude spoorbrug. We komen op tijd aan in Khancoban waar we een geweldig zicht hebben op een meer met bergen op de achtergrond. We zijn vandaag de grens over gereden naar de staat New South Wales. Een fijn idee, want de staatsgrenzen dreigen te sluiten en onze eindlocatie Sydney ligt in dezelfde staat.
Zondag 22 maart – Mount Kosciuszko
Vandaag rijden we door Mount Kosciuszko National Park. Dit park staat hoog op onze wishlist om allerlei wandelingen te maken, maar we moeten flink doorrijden naar Sydney vanwege ons vertrek over een paar dagen. Helaas moeten we het dus doen met slechts een aantal uitzichtpunten op Mount Kosciuszko. We komen graag nog eens terug bij Mount Kosciuszko want het is er heel mooi! Ook hier zien we de sporen van de branden ontzettend goed.
Onderweg stoppen we nog even in Thredbo Village, een skidorp waar de winkels nog ‘gewoon’ open zijn. Even later eten we wat in het dorp Jindabyne waar alles ook ‘normaal’ lijkt. Heel gek na alle halflege supermarkten en gesloten restaurants op andere plekken. Na heel wat uren rijden belandden we weer aan de kust waar we overnachten op een camping in Mystery Bay. Hier worden we ’s avonds begroet door een kangoeroe die vanuit de bosjes naar ons gluurt.
Onze reis is intussen beëindigd. Wij strandden in Sydney en zijn na meerdere geannuleerde vluchten inmiddels terug uit Down Under. Omdat we een tijdje in beslag werden genomen door stress, maak ik onze weekoverzichten alsnog af.
Lees ook:
- Weekoverzicht Australië #1 – Groetjes uit Adelaide
- Weekoverzicht Australië #2 – Van de Adelaide Hills via de Grampians naar de Great Ocean Road
- Weekoverzicht Australië #3 – Great Ocean Road, koala’s & Melbourne
- Corona in Australië – We zijn gestrand in Sydney
- Terug uit Down Under & de wereld op z’n kop
Volg mijn reisavonturen! Facebook – Instagram – Polarsteps – Youtube – Twitter – Pinterest
Jammer dat jullie niet meer hebben kunnen wandelen bij Mount Kosciuszko, maar gelukkig hebben jullie alsnog mooie dingen kunnen zien. Wij moesten Wilsons Prom helaas overslaan vorig jaar, omdat er toen daar een heftige bosbrand was net toen wij erheen wilde (een dag eerder en er was niks aan de hand). Jammer, maar helaas. Jammer dat jullie je reis hebben moeten afbreken, gelukkig loopt Australië niet weg en komt er hopelijk nog een kans voor de rest!
Wij willen zeker terug naar Australië om onze reis af te maken. Het stuk tussen Melbourne en Sydney willen we graag beter ontdekken. En als we er dan toch zijn… dan wil ik meteen wat nieuws ontdekken. Want jee, wat een geweldig land! <3
Jammer dat jullie niet meer hebben kunnen wandelen bij Mount Kosciuszko maar als ik zo naar jullie overzicht kijk hebben jullie toch, ondanks alle shit veel prachtige dingen gezien. Ook wel bizar om zo de resten te zien van de bosbranden. Eerst zat je onwijs ver weg en nu rij je erdoorheen.
Heel gek, al die restanten van die heftige branden. En ook dat veel alweer zo groen wordt. Wat groeit het dan al snel joh! Ooit gaan we terug voor Australia part 2!
Prachtige foto’s! Australië staat niet heel hoog op mijn bucketlist, maar de foto’s in jouw blog brengen me aan het twijfelen… Ondanks de corona-ellende hebben jullie gelukkig toch nog veel moois gezien.
Helaas hebben we minder gezien dan we wilden in die 5 weken, maar helaas kon dat niet anders. En we komen graag terug voor Australia #2 om het deel tussen Melbourne & Sydney wel gewoon te kunnen ontdekken. En als we er dan toch zijn willen we ook meteen nieuwe plekken zien 🙂 Ooit, als het weer kan.
Super jammer, dat het zo een week is geworden met een dubbel gevoel.. terwijl het eigenlijk gewoon alleen een fantastische week had moeten worden. Kan me voorstellen dat het heel apart is om hierop terug te kijken en ook dat jullie heel blij waren om weer in Nederland terug te zijn. Hopelijk overheersen over een tijdje toch vooral de mooie reisherinneringen!
Ja, de mooie herinneringen komen nu al wat meer naar boven gelukkig. Wilsons Promontory was bijvoorbeeld wel echt geweldig. We hebben er fijn genoten van alle moois. En ooit gaan we terug om het stuk tussen Melbourne en Sydney gewoon te kunnen ontdekken en als we er dan toch zijn ontdekken we ook graag wat nieuws 😉
Ik ben maar zo kort in Australië geweest dat ik dit soort mooie plekken gemist heb. Het ziet er mooi uit ook daar! Iets heuvelachtiger dan aan de westkust.
Ik ben echt heel benieuwd geworden naar de westkust! Het rode landschap lijkt me heel intrigerend. In het zuiden en oosten waren veel weilanden en niet overal zijn heuvels. Het is soms heel plat. Dat had ik helemaal niet verwacht!