MarcellaToen we onze reis door Mexico planden, wilde ik er graag met mijn verjaardag zijn. We ontdekten dat dé feestdag van Mexico – Día de los Muertos – een paar dagen eerder is. Een goede reden om dit geweldige feest ook mee te maken!
De Dag van de Doden – Día de los Muertos – is een Mexicaanse feest- en herdenkingsdag. Deze traditie vindt elk jaar plaats op 1 en 2 november, op Allerheiligen en Allerzielen. Mexicanen geloven dat de zielen van kinderen op 1 november terugkeren naar de aarde, en die van volwassenen op 2 november. Gedurende het hele jaar bereidt iedereen zich voor op het festival, er wordt eten en drinken verzamelt om aan de doden te offeren. Bron: Wikipedia
Dìa de Muertos – Doodshoofden, vlaggen en altaartjes
Onze reis in Mexico startte op 25 oktober met een paar dagen op Isla Holbox. Meteen viel het ons op dat we wel heel veel doodshoofden zagen in winkels: van maskers en complete outfits tot prularia in alle vormen. Dorpen en winkels waren vaak versierd met kleurige vlaggenlijnen met onder andere doodshoofden, op verschillende plekken zagen we altaartjes en in de supermarkt werd het dodenbrood – pan de muerto – overal prominent aangekondigd. Mexico was duidelijk klaar voor hét feest van het jaar.
Dìa de Muertos optocht op 31 oktober
Día de los Muertos wordt gevierd op 1 en 2 november, maar dé optocht voorafgaand aan de feestdagen was in Merida al op 31 oktober. Beelden van de optocht in Mexico stad hadden we al gezien in de James Bond film Spectre, dus dat maakte ons erg nieuwsgierig. Wij hadden op 31 oktober een rustig dagje en waren bij ons hotel in Merida aan het lezen in een hangmat (heerlijk!). Toen we beide ons boek uit hadden moesten we ons haasten naar de begraafplaats. In Merida startte daar de optocht die vervolgens door het centrum liep. Jan had gelezen dat de optocht om 6 uur zou beginnen, dus wij waren blij dat we nét op tijd een plekje hadden gevonden op één van de tribunes die langs de weg waren neergezet.
Marquesita met de locals
Het werd een lange zit op die tribune, want de optocht bleek pas om half 9 te beginnen… Toch vermaakten we ons al die uren prima tussen de locals. Er was genoeg te zien om ons heen op de weg bij de begraafplaats. Mensen in de mooiste kostuums liepen heen en weer, vaak met een doodshoofd op hun gezicht gesminkt. We hebben de meest creatieve varianten voorbij zien komen. Ook toeristen doften zich soms flink op. Onwijs leuk om te zien! Regelmatig wilde er iemand op de foto met een persoon die zich prachtig had uitgedost. Naast onze tribune stond een kraampje met een man die marquesita’s verkocht, een soort opgerolde wafel met kaas of nutella erin. Dat smaakte ons goed! Het was ook erg leuk om te zien hoe hij die wafels maakte en oprolde.
De optocht!
Om half 9 had iedereen zich verzameld op de begraafplaats en gingen de hekken open. Er kwam een grote kar het hek door, voorzien van een geluidsinstallatie. Voorzien van een zware bas werd dit fluitmuziekje gespeeld. Ik kreeg er kippenvel van, het is zo mysterieus. Achter de kar begon de optocht met uitgedoste mensen, de één nog mooier dan de ander. Eigenlijk hadden we hen bijna allemaal al voorbij zien lopen, maar in zo’n stoet kreeg ik er kippenvel van. Jammer genoeg zagen we na 10 minuten alleen nog mensen zonder opsmuk én iedereen om eens heen begon achter de optocht aan te lopen. Wij hielden het voor gezien en gingen terug naar ons hotel.
Of het ’t lange wachten waard was? Ja, dat zeker! Ik voelde me bijna een local zo tussen al die mensen. Ook voelde ik hoe belangrijk dit feest voor hen is. Het is alleen daarom al zo gaaf dat we erbij waren!
Picknicken op het kerkhof
De Aztkeken hadden al de gewoonte op Día de los Muertos op de graven te gaan zitten met het lievelingseten en -drinken van hun overleden familieleden. De Spanjaarden zijn er niet in geslaagd om dit ‘heidense’ feest uit te roeien. Voor buitenstaanders lijkt het luguber, maar de Mexicanen vieren graag eens per jaar feest met hun ál hun dierbaren. Zij geloven dat op 1 november de overleden volwassenen terug keren en op 2 november de kinderen. Zo kunnen ze eenmaal per jaar samen feest vieren. In de periode voor het feest maken ze de graven schoon, verven de steen en zetten nieuwe plantjes neer. Op de dag zelf schijnen ze dus soms de hele dag op het kerkhof te picknicken. Ik was er onwijs benieuwd naar, maar het voelde ook wel een beetje gek en vooral als een ‘privé feestje’. Wij zijn dus niet gaan kijken op een begraafplaats.
Het geofferde eten en drinken eten de Mexicanen vaak zelf op, omdat ze geloven dat de zielen van de doden de ziel van het voedsel tot zich hebben genomen. Ze gaan er van uit dat het voedsel geen voedingswaarde meer heeft.
Meer Mexico:
- VIDEO – Roadtrip Mexico op schiereiland Yucatan
- Route roadtrip Mexico – 3 weken op schiereiland Yucatan
- Weetjes van Mexico – Onze roadtrip op schiereiland Yucatan
- Isla Holbox, het paradijsje van Mexico
- Chichén Itzá, het wereldwonder van Mexico
- Capitool Mexico & Wegwijzer Mexico
- Lees meer verhalen over Mexico
Wil jij bij Día de los Muertos zijn?
Volg mijn reisavonturen! Facebook – Instagram – Polarsteps – Youtube – Twitter – Pinterest
Bijzonder om te zien lijkt me. Wat vinden zij er eigs van als toeristen meedoen maar er niet in geloven? Ben wel benieuwd, enig idee?
Oeh, dat is wel een goede vraag. Heb ik helaas geen antwoord op 😉 Volgens mij liepen er geen toeristen mee in de tocht, maar zaten ze vooral op de tribune. Net als wij.
Wow, wat gaaf zeg, om precies met die dag hier te zijn! Hele fijne photo opportunity ook. Mooie plaatjes heb je gemaakt, zoveel kleur.
Ja, goeie timing hé! Heel bijzonder om erbij te zijn! Foto credits gaan vooral naar Jan!
Lijkt me heel bijzonder om mee te maken.
Dat was het zeker Jenn!
Dit lijkt mij dus zo gaaf om een keer mee te maken! En ik begrijp wel dat jullie het ‘picknicken’ even hebben overgeslagen. Daar zou ik mij dan ook wel ongemakkelijk bij voelen. Maar de sfeer van deze feestdag lijkt mij bijzonder om mee te maken.
Ja, het was heel bijzonder om bij deze feestdag aanwezig te zijn!